Κρυψορχία χαρακτηρίζεται η αναστολή καθόδου του όρχεος στο ημιόσχεο.
Η κρυψορχία συμβαίνει περίπου στο 2-5% των νεογέννητων αγοριών, συνήθως αυτών που γεννιούνται πρόωρα. Η συχνότητα μειώνεται μετά τη γέννηση, αφού οι όρχεις κατεβαίνουν στη φυσιολογική τους θέση, και έτσι στους 3 μήνες η συχνότητα εμφάνισης περιορίζεται στο 1-2%.
Η κρυψορχία είναι συνοδός ανωμαλία σε πολλά σύνδρομα –συνήθως σε ανωμαλίες Ουροποιητικού. Στο 50% συνυπάρχει με βουβωνοκήλη. Τα παιδιά με κρυψορχία, έχουν σε μεγαλύτερα ποσοστά υπογονιμότητα και κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου των όρχεων. Γι’ αυτό επιβάλλεται ο ετήσιος έλεγχος ακόμη και μετά την αποκατάσταση της κρυψορχίας.
Γιατί προκαλείται κρυψορχία
Κατά την ενδομήτρια ζωή ο όρχις του παιδιού βρίσκεται ενδοκοιλιακά πάνω από το επίπεδο του νεφρούκαι κάτω από το επινεφρίδιο. Σταδιακά ο νεφρός ανεβαίνει και ο όρχις κατεβαίνει. Στον 7ο περίπου μήνα ο όρχις βρίσκεται στο κατωφερέστερο σημείο της κοιλίας. Μαζί του όμως έχει παρασύρει μια ταινία περιτοναίου- ένας διαφανής, λεπτός προστατευτικός ιστός που καλύπτει όλα τα ενδοκοιλιακά όργανα και περιέχει μικρή ποσότητα υγρού-η οποία είναι η ελυτροπεριτοναϊκή πτυχή. Αυτή όταν είναι ανοιχτή επιτρέπει τη διέλευση υγρού από την περιτοναική κοιλότητα στην περίοχη του όσχεου γύρω από τον όρχι.
Κατά την διάρκεια του 3ου τρίμηνο, αυτοί οι δυο σχηματισμοί (όρχις και πτυχή) σε επαφή καταδύονται στο όσχεο και σταδιακά επέρχεται και η σύγκλειση της πτυχής. Έτσι, φυσιολογική εικόνα ενός τελειόμηνου νεογνού είναι να έχει τους δύο όρχεις στην ανατομική τους θέση και οι ελυτροπεριτοναϊκές πτυχές κλειστές.
Αναστολή όμως στη διαδικασία καθόδου του όρχεως μας δίνει το αποτέλεσμα της κρυψορχίας –ο τύπος και ο βάθμος της οποίας εξαρτώνται από την χρονική στιγμή κατά την οποία διεκόπη η κάθοδος, ενώ στη διαδικασία σύγκλεισης της ελυτροπεριτοναϊκής πτυχής μας δίνει κάποιον από τους τύπους της βουβωνοκήλης.
Η κρυψορχία συχνά συγχέεται με τον ανελκώμενο όρχι. Δηλαδή, το όρχι με ικανό μήκος των στοιχείων που του επιτρέπει να κατεβαίνει μέχρι τη βάση του οσχέου, που όμως έχει έντονο το αντανακλαστικό του ανελκτήρα μυ. Γι αυτό και τη διάγνωση πρέπει να την κάνει ο Χειρουργός Παίδων εξειδικευμένος στα παιδοουρολογικά προβλήματα.
Ορχεοπηξία για την αντιμετώπιση της κρυψορχίας
Η Κρυψορχία όταν είναι αμφιτερόπλευρή, χρήζει ειδικού ελέγχου για αποκάλυψη του όρχεος στον άνω πόλου του οσχεού, στο βουβωνικό κανάλι ενδοκοιλιακό. Για όλους αυτούς τους λόγους τις περισσότερες φορές χρειάζεται υπερηχογράφημα.
Αφού εντοπιστεί ο όρχις, η Χειρουργός θα τονς κινητοποιήσει και θα τον καθηλώσει στο όσχεο εφόσον είναι σε θέση από όπου μπορεί να κατεβεί. Εάν είναι μέσα στην κοιλιά και έχει ατροφήσει, αφαιρείται, γιατί υπάρχει πιθανότητα να προκαλέσει καρκίνο. Τέλος, εάν είναι λειτουργικός, τότε μετατοπίζεται κάτω από το δέρμα, ώστε να γίνει εύκολη η παρακολούθησή του μετεγχειρητικά.
Η επέμβαση ονομάζεται ορχεοπηξία και πρέπει να γίνεται σε ηλικία ενός έτους για τους εξής λόγους:
- Αποφυγή τραυματισμού όρχεως.
- Αποφυγή εκφύλισης - κακοήθειας
- Αποφυγής συστροφής όρχεως
- Διόρθωση βουβωνοκήλης
- Διασφάλιση γονιμότητας
Η Χειρουργός Παίδων Δρ. Κ. Ραμματά, εφαρμόζει την ορχεοπηξία με προηγμένη λαπαροσκοπική τεχνική, η οποία διασφαλίζει και την καλύτερη επόπτευση του χώρου καθώς και την ταυτόχρονη διόρθωση της βουβωνοκήλης από τη μία ή και τις δύο πλευρές.