Η σκωληκοειδίτιδα είναι η πιο συνηθισμένη αιτία για κοιλιακή επέμβαση κατά την παιδική ηλικία. Εμφανίζεται συνήθως μετά τα 2-3 πρώτα χρόνια της ζωής.
Σκωληκοειδίτιδα ονομάζεται η φλεγμονή της Σκωληκοειδούς απόφυσης (τμήμα εντέρου που ανευρίσκεται στη συμβολή του Λεπτού με το Παχύ έντερο και εντοπίζεται συνήθως στο λαγόνιο βόθρο. Σε πολλές περιπτώσεις, η φλεγμονή προκαλεί απόφραξη στην απόφυση, με αποτέλεσμα τη μόλυνση. Σε ένα ποσοστό 20-30% , η απόφυση διαλύεται και απελευθερώνει την λοίμωξη στην κοιλιακή κοιλότητα. Αν ο οργανισμός κατορθώσει με τους αμυντικούς μηχανισμούς να περιορίσει το πύον γύρω από την σκωληκοειδή, δημιουργείται το σκωληκοειδικό απόστημα, ενώ αν δεν τα καταφέρει, δημιουργείται η διάχυτη περιτονίτιδα.
Κοιλιακό άλγος και σκωληκοειδίτιδα
Κάθε κοιλιακό άλγος δε σημαίνει απαραίτητα και Σκωληκοειδίτιδα, ενώ η Σκωληκοειδίτιδα δεν εμφανίζεται πάντα με κοιλιακό άλγος. Ο πόνος στην κοιλιακή χώρα, μπορεί να οφείλεται σε μια πλειάδα προβλημάτων της κοιλιακής χώρας αλλά και όχι μόνο. Το κοιλιακό άλγος το όποιο μιμείται την οξεία Σκωληκοειδίτιδα μπορεί να οφείλεται σε πνευμονία των κατωτέρων τμημάτων του δεξιού πνεύμονα. Υπάρχουν δε και κάποια άλλα εξωκοιλιακά αίτια κοιλιακού άλγους (Αιματολογικά, Μεταβολικά νοσήματα κ.α.).
Επειδή ο γονιός είναι δύσκολο να εκτιμήσει ένα κοιλιακό άλγος, πότε πρέπει να αναζητήσει γιατρό και ποιόν:
Συμπτώματα
Κοιλιακό άλγος – όχι απαραίτητα πολύ δυνατό από την αρχή –διαρκεί, επιμένει άνω της ώρας και σταδιακά αυξάνεται , επιδεινώνεται. Μπορεί να συνοδεύεται από πυρετική κίνηση > 37.5, έμετο, ανορεξία και όψη πάσχοντος και καταβολή ή άρνηση για παιχνίδι. Η εξέλιξη των συμπτωμάτων είναι ταχύτερη όσο μικρότερο είναι το παιδί.
Ο πρώτος γιατρός στον οποίο συνήθως απευθύνεται ο γονιός είναι ο Παιδίατρος του παιδιού, ο οποίος μετά την λήψη ιστορικού και την κλινική εξέταση, θα κρίνει εάν η γνώμη του Χειρουργού Παίδων είναι απαραίτητη ή όχι. Μπορεί επίσης ο γονιός με αυτά τα στοιχεία να ανατρέξει απευθείας στον Χειρουργό Παίδων.
Γιατί τα συμπτώματα εκδήλωσης της σκωληκοειδίτιδας δεν είναι πάντα ίδια:
Δεν είναι πάντα ίδια διότι η ανατομική θέση της σκωληκοειδούς δεν είναι σταθερή, ενώ το αίτιο της απόφραξης της δεν είναι πάντα το ίδιο.
Ο έμπειρος χειρουργός θα εξετάσει το παιδί και θα αξιολογήσει το ιστορικό του. Θα ζητήσει εργαστηριακές εξετάσεις (γενική αίματος και ούρων), υπερηχογράφημα κοιλίας ή και αξονική τομογραφία. Υπάρχει όμως περίπτωση, καμία από τις εξετάσεις να μην επιβεβαιώνει 100% την ύπαρξη οξείας σκωληκοειδίτιδας. Ωστόσο, το παιδί πρέπει να χειρουργηθεί πριν προκληθεί ρήξη της απόφυσης που μπορεί να οδηγήσει σε περιτονίτιδα.
Η χειρουργική επέμβαση δεν πρέπει να αποφευχθεί. Εάν έχει ήδη προκληθεί ρήξη, μπορεί να απαιτηθεί προηγουμένως να μεσολαβήσει μια περίοδος θεραπείας με αντιβιοτικά.